Ook dit jaar staat ’t Gors en de Graanschuur weer vol met kunst. Enthousiast gemaakt door Hans van der Waal, Rien Olijslagers en Wim Pak zijn de kunstenaars uit de regio aan de slag gegaan.[/vc_column_text][/vc_column]
Van de volgende kunstenaars zal er werk te zien zijn: Kees Plomp, Hendrikp Vandenberg, Cor Blok, Koos Westra, Rien Olijslagers en Nicole Verhoeff, Marianne Blok, Ankie Winkelman de Groot, Nicolien Fiere, Mirian Zimmerman, Ton Erwich, Jos Gielen en Wim Pak.
Hieronder vind je meer informatie over de kunstenaars. Sommigen laten alvast zien wat zij tentoon gaan stellen, anderen houden het bij een tipje van de sluier.
Kees Plomp heeft als specialisatie schilderen, aquarelleren en het maken van collages en kleine objecten. Bijna nooit gaat het om losstaande werken maar vrijwel altijd om series rond een onderwerp wat hem in een bepaalde periode boeit. Zo maakte hij in de jaren ’70 een reeks schilderijen over schaken, toen nog in ingetogen kleuren. In de loop van de jaren met reeksen als ‘Zeilvaart’, ‘Havens en schepen’, ‘Baadsters’, ‘Bomen’ en ‘Andere realiteiten’ werden de kleuren feller en expressiever. In zijn meest recente werken waarvoor reisindrukken de basis vormen is het kleurgebruik weer wat minder heftig.
In de Graanschuur zullen de volgende schilderijen van Kees Plomp te zien zijn.
• schilderij: Lintjesboom;
• aquarel: voorstudie Lintjesboom;
• aquarel: Ovoo, Mongoolse stenenhoop met gebedsvlaggen .
Henk van den Berg schildert landschappen in olieverf. De laatste twee jaar onder meer recreatielandschappen.
Het bijgaande schilderij uit 2018 heeft geen titel. Het is olieverf op linnen 180 cm x 110 cm.
Henk zal ook dit jaar enkele dagen op ’t Gors schilderend aanwezig zijn.
Website:
(1) Hendrikpvandenberg.nl
(2) st-ives.net/selected-art/vandenberg
Cor Blok kom uit de Mookhoek, een buurtschap met nog geen 500 inwoners en gelegen tussen de akkers. Fotografie is zijn grote passie. Hoewel we in een digitaal tijdperk leven, schuwt hij er ook niet voor om een camera met ouderwetse rolfilm (120mm) ter hand te nemen. Ook de blauwdruk heeft een revival ondergaan en staat op zijn menu. Binnen afzienbare tijd komt er ook weer een ouderwetse zwart/wit doka. Zijn onderwerpen vindt hij hoofdzakelijk om zich heen: ‘Liefst maak ik objecten minder herkenbaar en zoek naar het abstracte. Daarin is licht erg belangrijk. Vooral natuurlijk licht verandert per minuut of zelfs in seconden in intensiteit en kleur. Dat probeer ik vast te leggen.’
Hier zijn alvast wat teasers te zien van zijn kunstwerk Upside Down dat op ’t Gors komt te staan.
Beschrijving: De wereld op zijn kop. Boven wordt beneden en wat laag op de grond is, stijgt naar de lucht. Dit alles op de stokken die de verbinding met de aarde vormen. Als de stokken er niet zijn, valt alles onherroepelijk terug naar de aarde. (Een feit dat Newton eeuwen geleden al ontdekte.) De laatste jaren proberen fotografen allerlei installaties uit om hun werk op een andere manier te presenteren en het publiek een andere blik op de beelden te geven. Hier op ‘t Gors kun je nu eenmaal geen lijstjes hangen en daarom is dit werk in een installatie opgehangen.
In de Graanschuur komen de volgende kunstwerken te hangen:
– Dordrecht vanaf de rivier
– Dordrecht achterzijde Voorstraat
– Rotterdam Markthal Roltrappen
– Rotterdam Markthal Raster
– Rotterdam Markthal Potlood
– Dreigende wolken
– Treurwilg gesnoeid
Het thema van het Bram Roza Festival is dit jaar ‘Helden op stokken’. Klokkenluiders zijn voor kunstenaar Koos Westra helden: ze horen, zien en zwijgen vooral niet met alle gevolgen van dien. Dit laat hij zien aan de hand van als torso’s vermomde klokken, zodat de bezoekers op ’t Gors het onrecht de wereld uit kunnen luiden.
Ook zullen er drenkelingen te zien zijn (zij werden niet stokoud en verdronken in de Middellandse Zee) en vissen die liever stokbrood hebben dan plastic soep.
Ook zijn er enkele stokken met daarop een pop/ paard/ staartje/ brood/ roos/vis. En tot slot is er een grote driehoek van 6×6 meter.
Kunstenaars Rien Olijslagers en Nicole Verhoeff hebben de handen ineengeslagen om tot een gezamenlijk project te komen. Ze werken niet aan hetzelfde werkstuk, maar proberen de werkstukken op de een of andere manier wel aan elkaar te koppelen.
Rien Olijslagers werkt altijd met toevallig materiaal en met milieuvriendelijke verf. Hij zegt zelf: Mijn werk gaat nergens over. Het bestaat gewoon. Werken met sloop- drijf- of pallethout is alsof je midden in een boek begint te lezen. Je weet niet waar het over gaat. Maar, ik ga me wel met het verhaal bemoeien. De verf laat dingen zien die je niet verwacht, vage lijnen, scheuren of gaten worden meer zichtbaar en vertellen een nieuw verhaal. De daarna aangebrachte materialen stellen de kijker in staat er hun eigen verhaal in te zien. En… verandert het licht, dan verandert het beeld. Niets is wat het lijkt en wat het lijkt is het niet.’
In 2014 ontwierp hij de Hoeksche Dieren. De Koe, het varken, schaap, kip, poes, hond en paard zijn allemaal dieren met een typisch Hoeksche Waardse vorm. Hoeks. In 2018 verschijnen ook de Hoeksche Boer en Boerin.
Nicole Verhoeff maakt objecten en sieraden. De omgeving (Hoeksche Waard) komt vaak terug in haar werk. De sieraden vallen op door de puurheid, de vormgeving en eventueel een andere manier van dragen. Haar werk heeft meerdere lagen
Titel: De Koevoet en De Zwanevoet
Beeldend kunstenaar Ankie Winkelman de Groot werkt full time als kunstenaar, en is aangesloten bij HwK, Dok-C en CmK. Verder is ze te horen op radio HW met haar vriendinnen met het programma de Culture Club, iedere dinsdagavond van 8-9 uur. Naast het maken van eigen collecties en vrij werk ontwerpt ze ook in opdracht. In haar AnkieSstudio kan je verschillende activiteiten volgen of je kan een bezoekje brengen aan Ankie’s aanschuifatelier. Tijdens het BRF zal zowel 2- als 3-dimensionaal werk van haar te zien zijn. Verder staat tijdens de UITmarkt de KUNSTBUS centraal, die er volgens Ankie echt moet komen door middel van crowd funding. Alle opbrengst van het festival gaat wat Ankie betreft in ieder geval naar deze stichting!
Schilderes Marianne Blok is op latere leeftijd begonnen met tekenen en dan met name portret tekenen van mensen maar ook van huisdieren met contékrijt en pastelkrijt. Later werkte ze ook met acryl- en olieverf. Naast portretten maakt Marianne ook abstracten en vrij werk.
www.ateliermar.nl
Marianne heeft haar project voor het festival Maladuck genoemd. Haar kunstwerk vormt een moedereend met 10 jongen die zich genesteld heeft in ’t Gors waar de natuur nog de natuur kan en mag zijn. Marianne zegt hierover: ‘Laten wij zelf de ‘helden op stokken’ zijn en zeer zuinig blijven op ’t Gors.’ De moedereend is geschilderd in acrylverf op een oud steigerhoutenplank van 80x60cm. De jonge eendjes zijn geschilderd met acrylverf op oude dakleitjes van de kerk uit Strijen.
Bijgaand twee kleine collagefoto’s die verwijzen naar haar werkstuk en naar het materiaal dat ze gebruikt heeft.
In de Graanschuur zullen verschillende werken te zien zijn van Nicolien Fiere. Na het afronden van de modeacademie (Artemis Rotterdam) heeft Nicolien jaren gewerkt als freelance ontwerpster van kinderkleding. Zij kreeg echter steeds meer de behoefte om in alle rust en zonder verwachtingen van anderen haar eigen zienswijze op de wereld te ontdekken en haar eigen beeldtaal te creëren. Een zoektocht die eind 2015 uiteindelijk uitmondde in het maken van paper art portretten. Sinds begin 2018 richt zij zich fulltime op het maken van paper arts vanuit haar studio in Heinenoord.
Met haar portretten hoopt Nicolien mensen te inspireren om op zoek te gaan naar een diepere laag; ze te verleiden weer echt even stil te staan; ze weer echt contact te laten maken; ze weer te laten ervaren dat wie verdieping zoekt, veel moois zal ontdekken. Haar portretten bestaan letterlijk en figuurlijk uit meerdere lagen. Lagen als metafoor voor het karakter van de mens die niet direct bij een eerste blik volledig te doorgronden valt. Voor een paper art maakt ze uitsluitend gebruik van papier uit oude boeken en tijdschriften, een schaar en lijm, er komt geen verf aan te pas. In haar recente werk (vanaf 2018) zit een extra dimensie door boekpagina´s te gebruiken met onderwerpen die het beeld versterken, waardoor de portretten bijna letterlijk de dialoog aangaan met degene die ze aanschouwt. Omdat de originele paper arts kwetsbaar zijn, worden deze uitgegeven in een beperkte oplage paper art prints.
Van Mirian Zimmerman staat op ’t Gors een groot object. Het ontwerp hiervan zie je op bijgaande illustratie. Mirian is naast beeldend kunstenaar docent en bovenschools cultuurcoördinator van SOPOGO.
Mirian heeft van 1996 tot 2016 op Goeree – Overflakkee gewoond. Ze werkte daar onder de naam Atelier Galathea, waar ze tal van schildercursussen voor kinderen en volwassenen verzorgd. In de zomer van 2016 is ze weer terug naar Rotterdam verhuisd, maar ook Op Goeree – Overflakkee is ze blijven werken.
Atelier Galathea
Beeldend kunstenaar Jos Gielen creëert bijzondere werken waarin ‘de mens’ duidelijk naar voren komt. Zijn uitgangspunt is dat de ene mens niet zonder de andere mens kan. ‘Samen sterk’ is zodoende een terugkerend onderwerp in zijn werk. Zijn werk kan omschreven worden als abstract en modern. Zijn ontwerpen worden gekenmerkt door het uitbeelden van gestileerde mensengroepen die in een bijna architectonisch verband worden samengebracht. Jos vervaardigt niet alleen kleurrijke schilderijen en bronzen beelden maar ook (tuin)objecten. Daarnaast is toegepaste kunst een gebied waarin hij bekwaam is. We zijn benieuwd wat hij op ’t Gors zal laten zien.
Kunstenaar en galeriehouder (Galerie DeBuuT in Nieuw-Beijerland) Ton Erwich heeft zich helemaal toegelegd op de keramiek. Het draaien van klei, het vormen van potten en daarbij het beleven van de schoonheid van een goede vorm motiveren hem. Door de techniek van het rakustoken dragen de producten de sporen van het vuur.
Dat Erwich sterk geboeid is door de sporen die boeren met hun machines in de klei achterlaten, is terug te vinden in zijn keramisch werk. Vooral zijn grote cilindervormige vazen tonen veel overeenkomsten met het bewerkte land. De vazen zijn gestookt op 1260º en afgedekt met een transparant glazuur.
In de pergombola hangen 5 werken van Wim Pak. In willekeurige volgorde gaat het hier om:
A. Een dynamisch landschap
B. De horizon
C. De weg naar Dejima
D. Knotwilg
E. Het kader van Peter Kropotkin
In alle gevallen draait dit werk om een kader, enerzijds een kader om te leren kijken (horizon, het dynamische landschap) anderzijds een kader om te leren verder te kijken (knotwilg, de weg naar Dejima) ofwel een kader om verder te kunnen denken (Peter Kropotkin)
Verder plaatst Wim nog stoelen gemaakt van wilgenhout op ‘t Gors. Deze stoelen zijn te koop, de opbrengst gaat naar het Hoeksche Waards Landschap.
Hieronder ‘knotwilg’ : de knotwilg is gedomesticeerd, wordt beknot voor gebruiksfuncties en wordt hier verder ingekaderd, ofwel beknot, de lijst, het kader is belangrijker geworden dan de bomen….