Posted on by wrote in Gedicht van de maand.

Zo aan het eind van ‘t overleven
Hij had de dagen volgeteld
en niet meer langer uitgesteld
was het een kwestie van vergeven
die hem te na kwam, had gekweld,

bij wie hij zeer had overdreven,
in wie hij was teleurgesteld,
die hem een leven lang bekneld
of aangelijnd had opgedreven,
zijn passie tergend afgepeld.

Hij was zo graag nog wat gebleven
om vrouw, hun kinderen, zijn geld
Maar nu de dood kwam toegesneld
en hij de hoop had opgegeven,
bleef absolutie onvermeld.

Ruimde zo sprakeloos het veld
het ego dat hem had verheven

 

Rick Jan Hitzerd©

Comments are closed.