De Meiwind fluistert door het hart van Strien
Zingt zachtjes over hen die niet meer zijn
Van Coevorden, Kleinkramer, Zwarenstein.
Slechts struikelstenen zijn er nog te zien

Waar eens de sjabbeskaarsen zijn ontstoken
Gevlochten challebrood op tafel lag
De zegenspreuk weerklonk in diep ontzag
Ligt nu een Davidster, de punt gebroken

De mens leert niets van zijn geschiedenis
En oorlog zal er alle dagen blijven
Hoeveel gedichten ik ook nog zal schrijven
En u mij zegt dat ik mij zeer vergis

De Meiwind fluistert door het hart van Strien
Zingt over het gemis en diepe pijn
Van Coevorden, Kleinkramer, Zwarenstein
Sindsdien …

Rick Jan Hitzerd©

Comments are closed.