Posted on by wrote in Gedicht van de maand.

Laten wij leren van wie wijze woorden en daden deelden,
van al dat ons werd meegegeven in de barensweeën van het leven,
waar het rekt en trekt, waar het krimpt en krampt
en beukt en deukt bij tijd en wijle.
Laten we leren de lef te vinden
te luisteren naar stemmen van vertrouwen,
naar de Liefde die in alles leeft en soms gewoon wat zachtheid nodig heeft.
Laten we vergeten wat ons verdeelt en herinneren wat ons heelt
en dat we groots mogen zijn in het klein, wetend dat we altijd groter zullen zijn
als we ‘samen’ een kans geven, met het oog op de werkelijk waarde van leven.
Haar verscheidenheid omarmen, zodat het ieder zal verwarmen
en we vervuld van mededogen op weg naar een toekomst mogen,
waarin we vóór en mét andere mensen méns zijn naar vermogen
in een wereld die geen bescherming meer nodig heeft voor al wat leeft.

© Sabine Alders-du Bosc
18 december 2023

Comments are closed.