4 mei
Ik kan woorden schrijven - veelzeggend – Over daden die blijven - stilzwijgend – Lang nadat ze zijn vergaan. Géén pennenstreek maakt ze ongedaan. Sabine Alders-du Bosc©/4-5-2021
Read More Van bitter naar zoet
Voorjaar en ons eiland bruist! Het eerste raapzaad strooit gul geel. De bloesem bloesemt zelfs grijze luchten vrolijk en trakteert op roze-wit blommige tijden, waarover wij, als naar een altaar, mogen schrijden. Vroege zonnestralen beroeren boomtoppen. En ons gemoed … dat verandert van bitter naar zoet … Ons gemoed verandert van bitter naar zoet De [...]
Read More Wanneer de winter zwicht
Afwisselend grijs en grauw en dán … een zonnestraal en blauw kopjes van krokus en narcis in het zicht en zie, het blijft al langer licht De winter sputtert nog wel tegen met wat natte sneeuw en regen, maar kijk, bomen vol kleine knoppen de lente is niet meer te stoppen Na maanden meanderende mineur [...]
Read More Februari dichtregels uit het vrije veld
(Met een vleugje Valentijn) Waar de zon lange lijnen maakt als de dagen lengen en de wolken het zicht markeren van het hemelperspectief, daar zet ik stappen in dit landschap mij zo lief. Links het zwart van omgeploegde klei, rechts het eerste groen van een nieuwe wei. Overvloedig hemelwater sijpelt diepe sloten in en vult [...]
Read More Nieuwjaar
Ik geef je een vers, een knisperend vers Nieuwjaar voor jouzelf en niet in het minst met elkaar Het nieuwe is er, een harde lijn getrokken althans op papier, want wat oud was aan zeer en van waarde is nog altijd hier De liefde neem je mee, net als het verdriet dat slijt in zijn [...]
Read More UIT-gedicht
Gedichten trokken in een stoet voorbij en echoën hun allerlaatste licht ze toverden een lach op uw gezicht en soms zei iemand, dit is niks voor mij maar zwart of wit, hoe het ook zij U keek mij in de geest, we liepen samen op ik trachtte u met woorden aan te raken gedachten in [...]
Read More Oma’s sterven niet
Oma’s sterven niet Verglijden noodgedwongen wel uit je bestaan Waardoor het voelt dat je alleen moet gaan in eenzaam missen en verdriet op weg naar Eeuwigheid, hier ver vandaan Oma’s sterven niet Je ruikt ze in de geur van chocola En hoort ze in de melodie van ‘t Psalmenlied De vers geklopte slagroom op de [...]
Read More Korenmolen De Hoop Maasdam 1822 – 2022
Hun wiekenkruis als vierkant in het rond “De Hoop” en zijn geroemde eilandbroer Ze wuiven naar elkaar in grand amour Vanuit Maasdam naar Sint Antonie poldergrond In plicht vermalen ze al eeuwenlang het leed Versneden luchten, wolken, dulden vogels op hun roeden Door wentelende tijden en ze konden slechts vermoeden Hoe molenaar tot molenaar in [...]
Read More Zuidzijdsedijk 27 augustus 2022
De zon ging onder in een ongekende rouw Waar woorden enkel tranen zijn en vreugde werd vermoord door diepe pijn daar greep de dood met onverbiddelijke klauw De polder laat haar zachte requiem vrij En vragen zonder antwoord wellen op Het ongeboren kind sterft in de knop De ouders volgen in de dood, langszij De [...]
Read More AUGUSTUS
Als aardewerk gebroken polderland Heb ik in jouw gruzelementen, verborgen Eenmaal uit handen gevallen, bleek liefde te jong voor een zomer Een draaiwind drukte neus en lippen De tarwe-akker zucht lege weken van wittebrood Geoogste vrees van wie men was en wie men werd Nieuw te zaaien rust op een getijdenstoppel In wimperhaartjes op vaarwelpapier [...]
Read More