Bram Roza Festival 2018

Dichter van de Hoeksche Waard 2018-2020

Wim de Kievit (1942) was nog maar 12 jaar toen hij als winnaar van een gedichtenwedstrijd zijn gedicht ‘De Prunus’ mocht voordragen aan burgemeester Oud van Rotterdam. Later heeft hij nog veel meer poëziewedstrijden gewonnen. Hij is echter net zo trots op het gedicht dat hij schreef over een moeder die op 70-jarige leeftijd een nier doneerde aan haar dochter. Het gedicht hangt pontificaal bij beiden in de kamer. Wim schrijft gedichten met een vrolijke kwinkslag en gedichten waarin sociale bewogenheid en kwetsbaarheid naar voren komen zoals recent over de Armeense kinderen Howick en Lili.

Hij vindt het een uitdaging om met de taal te spelen door middel van alliteraties en woordspelingen. Voor hem is heldere, begrijpelijke taal belangrijk, zodanig gerangschikt dat er een goed metrum ontstaat. Vaak zoekt hij naar een verrassende eindzin. Op 22 november 2018 is hij benoemd tot Dichter van de Hoeksche Waard. Als dichter van de HW wil hij aantonen dat je met een lach en een traan heus nog wel vrolijk door het leven kunt gaan.

na ruim twee jaar poëtisch versjes schrijven
de tijd schrijdt voort hoezeer dat ook verdriet
mijn Hoeksche Waardse dichterschap teniet
maar pennenvruchten zullen achterblijven

als herinnering aan schone tijden
met titels als “NESTVEILIGHEID” en “GROEI”
als “WIND IN WAARD” die onverdroten woei
en “WATERWIJSHEID” alsook “COVID-LIJDEN”

“KAPPEN MET KAPPEN”, “WINDMOLENGEDOE”
“RIEN KIEVIT” overleden, ’t Gors in rouw
kunstzinnig bleef ik mijn principes trouw
ik doe het boek met ernst en luim nu toe

nog slechts een aantal zaken memoreren
Bram Rozafestival was kers op taart
inauguratie Bram van H. in Waard
op radio gedichten declameren

rest mij bedanken aantal mooie mensen
Omroep HW, Kompas en Kunstcafé
ik accepteer met weemoed mijn congé
wil nieuwe dichter inspiratie wensen

het Hollands Diep het Haringvliet
het Spui en Vuile Gat
de Oude Maas en kreek na kreek
een volop waterrijke streek
waarachtig water zat

maar heeft de regen soms geen trek
geen zin een week of vier
dan liggen akkers dra gortdroog
schiet boerenbloeddruk fors omhoog
en baalt hij als een stier

de zon voor menigeen een vriend
wordt vijand nummer één
verschroeide aarde oogst mislukt
agrarisch zwaar onder gebukt
wat houdt hem op de been?

zijn kat de koeien en het paard
meer dan hondstrouwe hond
ze steunen hem honderd procent
hun aandacht trekt hem keifervent
blijmoedig uit de stront

 

Wim de Kievit©

als voormalig ICT’er
politiek geëngageerd
burgervader ener Drechten
thuis in regels wetten rechten
ben ik sterk geobsedeerd

door vakkundig raad besturen
van gemeente Hoeksche Waard
ruim zeven jaar Sliedrecht gecoacht
nauwlettend begeleid, geloodst
volop kennis door vergaard

zo begon cv van Hemmen
volgde een A4 of vier
met teamspeler sterk energiek
gemotiveerd helder repliek
en in sporten veel plezier

softbal alsook plank-vast surfen
schaatsen op de Binnenmaas
muzikaal groot fan van Bob
Bruce, Bon Jovi, ZZ Top
klant bij menig platenbaas

nu na driemaal onderbreken
chapeau voor de gemeenteraad
tijd om schaalsprong te gaan maken
continuïteit bewaken
daar zijn we allen bij gebaat

op van baggerdorp naar akkers
bietencampagne vette klei
met Rotterdams bravoure naar polder
nuchtere visie niks geen kolder
dan klaar je fluitend dit karwei

 

Wim de Kievit©

de oude brug bij Barendrecht
terecht verdwenen
tunnelbuizen verschenen
weg gebaand

roemloos einde der R.T.M. stoomtramlijn
“moordenaartje” op dood spoor gezet
uitgerangeerd
stoom afgeblazen

ontsluiting Hoeksche Waard
centimeter voor centimeter
nieuw leven

integratie
liefde van twee kanten
van veter naar klomp
van klomp naar veter

pittoreske dorpen
hoog oprijzende torens
met hanen die goudkleurig
statig boven het landschap
uittorenen

overlast tijdens de bietencampagne?
dat interesseert me geen biet!

 

Wim de Kievit©

spectaculaire ruimtevluchten *
technisch vernuft randje limiet
het speldenknop minieme mensje
waant zich, verwaand, een hele Piet

maar uigedunde dichte bossen
ooit oeroud oerwoud, groendomein
het hakketakkend egomensje
zal het straal om het even zijn

de diepe zeeën, oceanen
koraalrif driftig op retour
het ongemotiveerde mensje
helpt de natuur naar mallemoer

tijd om iq’tje te gebruiken
zorgen dat komend nageslacht
door medemens bewogen mensje
een wereld vindt waarin men lacht

niet dralen, dra garen bij spinnen,
in Hoeksche Waard op ’t Gors beginnen

* In de maand juli 2020 werden er door China, Amerika
en de Verenigde Arabische Emiraten missies naar Mars ondernomen. Circa 7 maanden onderweg.
Doel: zoeken naar sporen van leven. Geen levende wezens.
Door ouderdom Mars (3,5 miljard jaren) te koud en te warm.

Financiële lasten? Niet lastig over doen!

 

Wim de Kievit©

“Let maar niet op mij/want net als jij/ga ik gewoon voorbij”
Rozaïaanse dichtregel
boodschap vol wijsheid

intense levensgenieter
vrije vogel
kievit

gemakkelijk te ontroeren met muziek
een pakkende zin
poëzie was voor hem geluk
het geluk van een paar woorden

volop bewust van het feit
dat de mens een voorbijganger is
leefde hij het leven intens

Rien durfde outside the box te denken
buiten de gebaande wegen te treden
met zinvolle eigenzinnigheid
prozaïsch wakker te schudden
schilderachtige taferelen op te roepen
beeldschone beelden te creëren

19 – 10 – 2019

vandaag sterf ik
ook dat is bij God bekend
Hij is erbij als mijn aardse leven eindigt
ik de dichter Yge Foppema citeer:

“God help mijn vrouw en kinderen
ik kom wel terecht”

 

Wim de Kievit©

de aalscholver, de waterhoen
de dodaar, smient en kluut
de meerkoet, wintertaling, kauw
de reiger zilver maar ook blauw
roodhals getinte fuut

de buizerd, sperwer, ’t nonnetje
de zaagbek en de meeuw
de zwarte ibis, kuifeend, gans
dansen spontaan vogeltjesdans
met mus, pijlstaart en spreeuw

met stoere graanmolen “De Swaen”
geboomte, water, riet
knotwilgen, gorzen aangeslibd
het gras als met de hand geknipt
een bovenaards gebied

dank Rien voor Gors in fraaie Waard
prachtige plek: ” hemel op aard”

 

Wim de Kievit©

hoge bomen omzomen oeroude dijken
bezwijken zieltogend

vogels verliezen hun huizen
miezemuizen knap kniezend

een goedgemutste gaggelende gans
vliegt langs de Vliet

klapwiekend snatert ze
over wonen op de grond

op takken toeven is haar niet
op het lijf geschreven

een plompe klomp vertrapt, verpest
een grondverbonden kievitsnest

over “in de nesten zitten” gesproken

 

Wim de Kievit©

serene stilte op straat
sirene, gierende banden

wijd en zijd verspreid virus
demonische pandemie

plichtmatig matig buiten
uitgemeten passen

hoe bijzonder is gewoon opeens?
niet samenscholen, scholen dicht

winkels sluiten, al dan niet voorgoed,
eens platgelopen drempels

wegstervende tonen
zwijgende orgels

maar de sijs raakt niet van de wijs
kan in de ontluikende lente
haar ei goed kwijt

fluit luid

 

Wim de Kievit©

met donderend geraas
dendert de storm door de polder
beukt tegen basaltblokken
test treiterig de dijken
geenszins van plan om te bezwijken
onder het extreme geweld van wassend water

een zacht briesje waait
wuft wuivend over waterige weiden
wulpse vogels fladderen frivool rond
vrolijk kwetterend naarstig op zoek naar
nest-veilige broedplaatsen

“ik heb niks met proza”
pruttelt de bokkige boer
en boert luidruchtig

zijn vrouw geeft hem de wind van voren

 

Wim de Kievit©

de kippen koeien en de geit
hebben meststoffelijk mooi schijt
aan regels van klimaatgedoe
ze zijn het Haagse moeten moe

de paarden eenden trotse pauw
roepen vereend: “asjemenou”
en biggen knorren vanuit drek:
“de politiek is knettergek

straks lopen we pamper-omhuld
in no time vol met stront gevuld
compostzeulend met tegenzin
daar stinken we toch mooi niet in”

ministers deels met kouwe kak
stropdasselijk in streepjespak
oreren kakkineuze taal
een alleszins fataal verhaal

maar boertje uit de Hoeksche Waard
voor wie de jeugd veel zorgen baart
stelt nuchter na mitsen en maren:
“het wordt weer kool en geitje sparen”

 

Wim de Kievit©

op eind der 19e eeuw
ging cultureel
de vlag in top
in Dordrecht recht vanuit het hart
de eerste boekerij van start

het aap-noot-mies
en wim-zus-jet
tezelfdertijd op plank gezet
met klankmethode aan het woord
leesplank-planmatig knap gescoord

ook heeft weledel doctor Greve
een structurele boost gegeven
letterverslaafd puik werk verricht
veertig jaar lang de man ging diep
van uitleenboekerij naar bieb

thans gaan veel zaken digitaal
E-books iPhones download-verhaal
morgen robot gerelateerd gedoe?

komt einde boek wellicht in zicht?
welnee ik dicht het per gedicht
een letterwijs lang leven toe

(in liefde geschreven voor Helma Wagemakers
leesconsulent Bibliotheek Hoeksche Waard)

 

Wim de Kievit©

in versierde winkelstraten
praten
mensen over kerstcadeau
over overdadig eten
piekerig niet zeker weten
kaviaar of escargot?

in een oud bouwvallig schuurtje
achterbuurtje
bevalt een meisje in een bak
zonder overdadig eten
koud tot op het bot versleten
klinkt: “dank voor hemels onderdak”

boven goudgerande luchten
zucht en zal hij blijven zuchten:
“waarom toch luxe en comfort?
kiezen voor een zinvol leven
aandacht aan de ander geven
is vele keren mooier hoor”

toch maar iets meer binnen- dan buitenkant?
iets minder consu-meren?

 

Wim de Kievit©

Wolkeriaanse wolken vertolken
heftig herfstweer

wild woeste watermassa’s
beuken driest driftig
tegen bikkelharde blokken
die daar onverschrokken
basalt-lachend
niet van onder de indruk raken

hoge bomen vangen heel wat wind
wild bewegende takken schudden
onstuitbaar in hun tomeloze val
dansende bladeren af

moerassig drassige massa
door moeder aarde in haar humus-hum
met open armen ontvangen

“meerwerk te meer”
pruttelt de maniakale tuinfanaat

“grammaticaal” jubel-juicht de dichter:
“molmend meewerkend voorwerp”

“welkome poëtische tijdwinst
prozaïsch profijt”

 

Wim de Kievit©

“restauratie orgel Eendrachtskerk te
Zuid-Beijerland” vermeldt het Kompas
in een interview met Adri Poortvliet

“wat een tremulant”
roept de in hogere sferen verkerende
orgelvirtuoos euforisch

“mateloos meeslepend”
vibreert hij trillend van genot

“zinderend mooi tongwerk
romantiek pur sang”

“hier put ik inspiratie uit”
jubelt de mannetjesputter
uit Puttershoek

tweeduizend pijpen dansen naar zijn pijpen

 

Wim de Kievit©

immer weerkerende happening
waar halsreikend naar wordt uitgezien

intens intimiderend gedrag
waarbij het beste beentje
bepaald niet altijd wordt voorgezet
elleboogstoot steen des aanstoots vormt

met het mes tussen de tanden
herleven op de groene grassprieten
de Hoekse Twisten
de Kabeljauwse zijn nog altijd gestaakt

Waard onwaardig met het verstand op nul
0-0 uit het vuur zien te slepen
vooral geen gezichtsverlies lijden

“elk nadeel heb ze voordeel”
in de afdeling met de meeste derby’s
degradeert geen enkele vereniging

boffen Goudswaardse Boys, NBSVV, Piershil,
ZBVH, GOZ en Zinkwegse Boys even

geen van hen zinkt weg

 

Wim de Kievit©

ik was in Londen en Parijs
Vancouver en Beijing
maar fiets nu jolig onvervaard
op e-bike door de Hoeksche Waard
en dat scheelt fors pingping

geen last van storing op Schiphol
file op de A4
ik vier vakantie op de dijk
voel me op ’t Spui koning te rijk
kortom volop vertier

dus Mexico of Griekenland
Balie ja zelfs Dubai
ik prefereer veruit met stip
een fraaie plattelandse trip
en dichten op de Kaai

 

Wim de Kievit©

om bovenmeester Hoogeveen
kon indertijd geen school meer heen
door aap – noot – mies des mans idee
werd spelmethode snel passé
met klankmethode aan het woord
leesplank – planmatig knap gescoord

ook in de eigen Hoeksche Waard
met dank aan plank kennis vergaard
op menig school vanaf dag één
spelenderwijs door leesles heen
en zo ontstond er op den duur
aandacht voor beeld- en taalcultuur

Bram Roza heeft de kunst verstaan
zijn oeuvre spoort ons dichters aan
Wim Bauer, Stephan van der Sluijs
Ingrid van den Oord et moi incluis
wij allen dichterlijk van aard
prijzen prozaïsch onze Waard

 

aldus
dichter nummer vier
Wilhelmus
de kievit
(Wim)

Wim de Kievit©

recentelijk in een gedicht
cultuur en sport helder belicht

“wat sport is voor het lichaam
is cultuur voor de geest”

heerlijk wat een feest
zo’n zinvolle zin te verzinnen

ja zelfs dermate dat ik hem ten tweeden male
geacht college zeer graag wil herhalen

“wat sport is voor het lichaam
is cultuur voor de geest”

toch zocht ik naarstig naar een zin en dat zou lukken
om mijn gedachten nog iets sterker uit te drukken

“cultuur is de kurk waar de economie op drijft”
en dan overdrijf ik niet

helaas is tot op heden het budget
de Waard onwaardig lang niet je van het

cultuurminnaars blijven van harte adviseren
om ruim ruimhartiger te willen investeren

poëtisch breek ik dichtend dus een lans:
“cultuur en sport verdienen echt meer kans”

 

Wim de Kievit©

Heinenoord 18 februari 1945
en hij was nog maar 19
één van de tien

wrange wraak revanche
represaille tegen moord
op NSB burger”vader”

“moeder”
hartverscheurende kreet
als tinnen soldaatjes omgekegeld

hemelschreiend “God nooit meer”
maar nog immer (und immer)
is de wereld niet veranderd

verschillen IS en SS slechts één letter
worden MH17-handen in onschuld gewassen
duurt nine-eleven voort
echoot “mother” na

daar helpt geen moedertje lief aan

 

Wim de Kievit©

wat sport is voor het lichaam
is cultuur voor de geest

wat een feest
zo’n zin te verzinnen

met wijdgeopende dichtader
zet de dichter nauwgezet zijn zinnen
op een maagdelijk blank vel papier

Bruynzeel HB belust schrijft hij
een onbeschrijfelijk mooi gedicht

“dat klinkt als muziek in mijn oren”
bazuint de musicus rond
en pakt zijn trompet

de schilder sjouwt zijn ezel
door het atelier
op zoek naar de juiste lichtinval

de oud-atleet loopt nog altijd
over de oeroude kronkelige dijken
in de Hoeksche Waard

weliswaar heeft hij zijn spikes
aan de wilgen gehangen

ook is hij nog altijd supporter van NSVV
en door een volleyballende kleindochter
van Apollo

laat dat nou net de God van de dichtkunst
de muziek en het licht zijn!

 

Wim de Kievit©

de twijgen hijgen kreupel kreunend windkracht zeven
asgrauwe wolken dumpen plonzend bakken regen
maar vocht-verlegen velden slurpen louter zegen
tonen ons onverbloemd het kleurrijk nieuwe leven

de meeuwen schreeuwen hemelhoog klapwiekend stoere taal
de fraai gekuifde kievit bibbert bleekjes non-verbaal
wordt razend stormgeweld voor net betrokken nest fataal?
gaat niemand met haar eerste eitje aan de haal?

maar ik fiets lekker door een plas
voel me in Strijen in mijn sas
vandaar rijd ik naar Numansdorp
Klaaswaal de afstand op een worp
de Greup Piershil het Gors in zicht
blik op Nieuw-Beijerland gericht

vervolgens drijfnat maar voldaan
wind in de rug huiswaarts gegaan
op Zinkweg moed niet weggezonken
geen aandacht aan nat pak geschonken
het flierefluitende fors naar mijn zin gehad
de Hoeksche Waard voelt waarlijk aan als een warm bad

Wim de Kievit©

van oud naar nieuw rond Oud en Nieuw
bezig met structureren
de burgervader pure prof
met strakke hand helder van stof
druk doende te formeren

gemeenteraad bloedserieus
gaat Hoeksche Waard promoten
niet langer Calimero meer
het kuikentje wordt een meneer
doet aan terrein vergroten

verdwijnt daarmee intimiteit?
het dorpsgevoel de polder?
wordt Mookhoek straks een grote stad?
heeft rust haar langste tijd gehad?
kom op zeg wat een kolder

het fraaie Gors aloude veer
het Hollandsch Diep de dijken
de molens kreken het gehucht
staan in de frisse buitenlucht
met pracht en praal te prijken

sportief gezien alsook cultuur
valt niet te evenaren
voetballen golven atletiek
musea schilderkunst muziek
voor jong en oud in jaren

laaiend lyrisch?
lijkt me logisch!

Wim de Kievit©

hevig ontstemd stemt de notoire rustzoeker “tegen”

uit het veld geslagen keert hij huiswaarts

“noe breek mn klompe” foetert hij stampvoetend
en maakt zijn veters los

rustieke wilgen treuren
wenen in de voorheen zo ongerepte natuur
oeroude gronden krimpen onder betonmolens ineen

ook zijn immer aimabele echtgenote
heeft maandenlang al niet meer echt genoten
is naar verluidt van tijd tot tijd
in eigen dorp de weg volledig kwijt

“landschappelijke moord” tiert ze luidkeels
en voegt daar energiek een stroom van kritiek aan toe

kille kale kolossale palen houden hun poot stijf
slaan alle kritiek in de wind

de mens? de natuur?
“ach dat hele gedoe over windmolens waait wel weer over”

Wim de Kievit©

als rasecht Rotterdammer
met banksaldo in rood
een huis gekocht in Hoeksche Waard
met uitzicht op een fraaie gaard
pal aan een boerensloot

voor nog geen veertigduizend
gulden welteverstaan
met veel bravoure en hond in pot
huiseigenaar welk een genot
transactie aangegaan

fors lastig integreren?
welnee de dorpse aard
met rust en ruimte spruitjeslucht
de charme van een heus gehucht
beslist de moeite waard

thans menig jaartje later
een woordenschat vergaard
taalkundig aardig uit de bus
klaar ik poëtisch elke klus
dichter der Hoeksche Waard

luchthartig of elegisch
allitererend sterk
speel ik met woorden rijmel ik
heb ik in woorden schikken schik
vormt het mijn levenswerk

kortom ik wil maar zeggen
inmiddels jong bejaard
het platteland de klonten klei
het Bruynzeel -HB schrijfgerei
nog meer de moeite waard

Wim de Kievit©